Nog 3 maandjes!

Hola,

Het is toch moeilijker om een blog bij te houden dan gedacht, haha. Op dit moment is het alweer bijna april en het gewone leventje gaat hier door. Het wordt voor mij toch wel lastig om telkens weer een blog te schrijven aangezien alles voor mij nu hier gewoon is geworden. School is nog steeds hetzelfde met leuke en niet zo leuke leraren. De kluisjes zijn nog steeds een ramp om open te krijgen; is veel makkelijker met een sleuteltje, maar ik begin er beter in te worden. De schoolbus komt mij nog steeds elke ochtend achterlijk vroeg ophalen en school begint ook nog steeds achterlijk vroeg. En ik begin er ook steeds beter in te worden om mijn bus op de terug weg te missen, dus de laatste tijd loop ik standaard elke dag naar huis. Is opzich ook niet erg als het lekker weer is. Kortom nog steeds het normale Amerikaanse schoolleven. Op dit moment heb ik Spring Break dus even een weekje lekker niks. Na de Spring Break nog één weekje school en dan begint het laatste kwartschooljaar alweer. Nog 2 maandjes school en dan is het klaar. De laatste schooldag voor de seniors is 26 mei en de Graduation is op 2 juni. En dan vervolgens stappen mama & René op 5 juni op het vliegtuig richting Amerika waarna we nog een rondreis gaan doen richting New York, Boston en de Niagara Falls. En dan moet ik toch echt afscheid gaan nemen van alle mensen die ik een jaar lang elke dag om mij heen had…. Maarrr het is nog niet zover.
Zoals jullie misschien wel weten is sporten een groot ding hier. Het is echt die hard elke dag na schooltijd practice van 2 uur en dan natuurlijk ook nog wedstrijden tegen andere scholen. Dus ik dacht, met mijn geweldige atletische conditie, dat kan ik wel. Dus ik mij met vol goede moed opgegeven voor tennis try-outs. Maar natuurlijk niet zonder eerst een arts gezien te hebben die een physical exam moest doen om er zeker van te zijn dat het veilig zou zijn voor mij om een sport te beoefenen. Dus uiteindelijk na verschillende papieren in gevuld te hebben en handtekeningen hebben gezet, was ik helemaal klaar voor de try-outs. Even zodat jullie het weten, Amerikanen zijn best competitief wat betreft de high school sports en je moet dus best goed zijn om in het team te komen. Dus daar kwam ik aan met een geleend tennisracket en iemand die 2x eerder had getennist. Het was toch eigenlijk al gedoemd te mislukken; maar toch, als je het niet probeert weet je het nooit. Van te voren had ik al een keer geoefend met tennis met een vriendin en het ging gewoon echt slecht haha maar ja. Er waren in totaal 3 dagen tennis try-outs. De eerste dag was 2 uur lang en de andere twee dagen was een uurtje. Na de eerste dag lagen er 3 tennisballen in de bosjes, allemaal van mij oeps….. en de andere dagen waren ook niet veel beter haha. Maar toch het was wel gezellig en een hele ervaring. Aan het eind van de 3^e dag riep de coach iedereen één voor één bij zich om te zeggen of je het team had gehaald of niet. Het kwam dan ook niet echt als een shock dat ik het team niet had gehaald. Wel zei de coach dat hij met veel plezier naar mijn tennissen had zitten te kijken, ehmm Thanks……. Dus ook dit bevestigd het weer: sporten is niks voor mij hahah.
En voor de rest ben ik nog een keer met 4 andere exchange students naar het Witte Huis geweest. Onze local representative had voor ons geregeld dat we een tour door het Witte Huis konden doen. Klinkt best cool toch?! De tour zelf viel een beetje tegen; het was heel kort en we konden maar een paar kamers zien. Maar toch, het was toch wel gaaf om zoiets te doen, want het is niet zo makkelijk om hier binnen te komen. Maar ik denk dat het uiteindelijk langer heeft geduurd om binnen te komen, met alle security checks dan dat we daadwerkelijk binnen waren. Maar het is toch weer iets waarvan ik kan zeggen dat ik dat heb gedaan!
En voor de rest gaat het hier allemaal zijn gangetje. De Prom stress is bij veel meiden al aangeslagen en veel hebben dan ook al hun jurk binnen. En dan is er natuurlijk ook nog de stress of je een date gaat vinden voor Prom of niet? Maar we hebben nog eventjes. En ik denk dat mijn blog nu wel weer lang genoeg is. Nog eventjes en dan kom ik weer naar huis.

Adìos!

Franca

Update

Hoi hoi,

We hebben de sneeuwstorm overleefd hoor! En uiteindelijk was er toch aardig wat gevallen. Het was zoals in m’n andere blog gezegd op vrijdag begonnen met sneeuwen en ik geloof dat het in de nacht van zaterdag op zondag pas was gestopt. Dus dan kan je je wel indenken dat er een aardig pak lag. Als ik buiten in de sneeuw stond, dan stond ik tot over m’n knieën in de sneeuw. Dus ik geloof dat er over het algemeen iets meer dan een halve meter lag. Het heeft dan ook een hele tijd geduurd voordat de wegen weer begaanbaar waren. De sneeuwschuiver kwam op dinsdagavond pas in onze buurt langs. Zondag, maandag en dinsdag konden we dus helemaal nergens heen. Alle buren waren op zondag en maandag wel bezig om alle opritten sneeuwvrij te maken met een sneeuwmachine, maar ja zie maar eens zo’n grote weg sneeuwvrij te maken met zo’n klein sneeuwmachinetje…. Dus de enige optie was te wachten op de sneeuwschuiver. Was eigenlijk ook wel lekker rustig; geen auto’s om je heen en gewoon nergens heen hoeven, want ja je kon toch nergens heen. Door de sneeuw moesten ze ook school cancelen en het heeft de ‘gemeente’ een week geduurd om alle scholen in de buurt sneeuwvrij te krijgen. Oftewel ik had een ‘extra’ week vrij, ook niet erg. Het enige nadeel is dat deze dagen aan het einde van het jaar moeten worden ingehaald. Dus in plaats van de officiële einddatum van het schooljaar (8 juni), stopt de school nu al een week later…. Maar dit geldt dan weer niet voor de seniors haha want die hebben eind mei graduation en daarna zijn ze gewoon klaar en dat geldt voor mij dus ook. Dus dat extra weekje vakantie was voor mij wel lekker.

Maar de maandag daarop moesten we er toch echt weer aan gaan geloven. En we moesten nog steeds 2 midterms maken, dus die stonden maandag gelijk op het programma. Toen hadden we dinsdag een gewone schooldag. Woensdag was ik ziek, de griep is ook hier aangeslagen…. Donderdag maar wel weer geprobeerd om naar school te gaan en vrijdag waren we weer vrij door rapportgesprekken. Vervolgens de maandag erop hadden we ook vrij, door een studiedag geloof ik en dat was dus gisteren. En vandaag (dinsdag 9 februari) hadden we weer vrij, omdat het weer ging sneeuwen. Dit keer viel de sneeuw wel mee en ik geloof dat er maar een paar centimeter ligt. De wegen zijn wel gewoon schoon, dus waarschijnlijk hebben we morgen wel gewoon school. Of misschien een 2 hour delay aangezien het vannacht ook nog gaat sneeuwen, maar we gaan het zien. Morgen begint ook de vastentijd en dat is hier in de buurt wel een ding. Dus verschillende mensen geven iets op tijdens de vastentijd. Hier in de familie gaan we suiker opgeven, oftewel tot aan Pasen kan ik niks meer met suiker gaan eten: wish me luck!

Afgelopen zondag was ook de Super Bowl, de finale van het American Football van het seizoen. De familie van een vriendin gaf een grote Super Bowl Party, dus daar heb ik de Super Bowl gekeken. En wat een happening is dat zeg. Geloof dat je zo’n 5000 dollar moet betalen om dit live te kunnen zien, en geloof me het stadion zat echt vol. Vervolgens wordt al dagen van te voren gespeculeerd wie er gaat winnen natuurlijk. In de winkels zie je allemaal acties in het teken van de Super Bowl. Maar lang niet iedereen kijkt de Super Bowl voor de footballgame. Naast de game is er ook nog die bekende half time. Oftewel in de pauze wordt er een heel concert gegeven door verschillende bekende artiesten. Dit jaar was het Coldplay, Beyoncé en Bruno Mars. En geloof me dat was niet even een klein liedje zingen en dan was het klaar. Nee, dat werd natuurlijk weer op z’n Amerikaans gedaan, met een groot podium op het midden van het veld en vuurwerk en weet ik het allemaal. Kortom, het zag er echt fantastisch uit. Naast de half time show, kijken veel mensen ook nog voor de reclames. Bedrijven moeten zo’n 5 miljoen dollar per 30 seconden betalen dus dan kan je je wel voorstellen dat ze alles uit de kast trekken om de beste reclame te maken. En ja dat is zo’n beetje Amerika: niks is te gek.En dat is een mooie afsluiter voor m’n blog. Speak to you later!

Liefs,

Franca

First blog of 2016!

Hallo allemaal,

Het is alweer een tijdje geleden sinds ik wat heb geschreven, sorry…. Maar we zijn nu toch echt in 2016 beland, het jaar dat begint in the USA en eindigt in Nederland. Sinds mijn laatste blog is er toch weer aardig wat gebeurd dus wees voorbereid. Mijn laatste blog was net een paar dagen voor m’n eerste Amerikaanse Kerst. Voor de mensen die het nog niet wisten, Kerst is een heel groot ding in Amerika. Van honderd cadeautjes onder de kerstboom, tot aan de kerstman ontmoeten in de shoppingmall. En ook ik moest er aan geloven: de kerststress… Vlak voor Kerst toch nog maar een paar keer naar de shoppingmall en online opzoek naar kerstcadeautjes, maar het was allemaal gelukt. En toen was de dag dat het toch echt Kerst was. Dus het was vroeg op, 6.00 uur, want je denkt toch niet dat de kinderen kunnen wachten tot 9.00 uur om alle cadeautjes open te maken?! Maar geloof me, nu ik hier iets langer dan 5 maanden zit begin je eraan te wennen dat de kinderen je gewoon om 6 uur wakker maken, of als je geluk hebt 7 uur…. Maar de cadeautjes! We hadden enorm veel cadeautjes onder de kerstboom, maar ja wat wil je ook met 7 mensen in één huis. Binnen no time waren alle cadeautjes weg en toen was het tijd om met de cadeautjes te spelen. In de loop van de ochtend kwam er ook nog familie langs waar we een uitgebreide lunch mee hadden, maar over het algemeen was het vooral een dag om met je cadeautjes te spelen. Hier in Amerika kennen ze geen 2^e kerstdag, dus de dag na kerst was gewoon een normale dag. En toen was het uitkijken naar Oud&Nieuw. Of nou ja, hier stelt dat niet zoveel voor. De meeste Amerikanen liggen al voor 12 uur op bed en het boeit ze allemaal niet zoveel. Hier in huis was ik de enige die opbleef tot 12 uur om de ball drop op Times Square te kijken. En toen was de winter break alweer bijna afgelopen en was het tijd om op school te focussen op de midterms. Dit zijn een soort ‘examens’ over het eerste half jaar. We hadden eerst nog 2 weken school en daarna zouden de midterms zijn. Dus deze weken waren niet zo heel boeiend, maar gewone schooldagen. Het weekend voor de midterms ging ik nog met de familie een dagje skiën in Pennsylvania. Het was iets van anderhalf uur rijden, dus dat was prima te doen. ’s Ochtends hadden we allemaal les en ’s middags konden we ‘vrij’ skiën met de hele familie. Na een paar valpartijen bij de kinderen, vooral met die rot stoeltjeslift, was het uiteindelijk toch gelukt om heelhuids, en zonder valpartijen van de berg af te komen. Toch moeten we denk ik nog een beetje oefenen met de bochtjes maken tijdens het skiën…. Iedereen maakte perfecte S-bochtjes om van de berg af te komen en toen kwamen wij eraan…. Maar ja het is toch veel makkelijker om recht naar beneden te gaan (in de ‘pizzapunt’) in plaats van moeilijk te doen met die bochtjes…. Uiteindelijk hebben we het toch allemaal gered zonder enige botbreuken of kleerscheuren. En toen was het de dagen erna toch echt tijd om te gaan leren voor de midterms. De midterms begonnen afgelopen dinsdag. Op dinsdag had ik Algebra, woensdag sociology and dance, donderdag English and environmental science en vrijdag photography en Spanish. De midterms duren anderhalf uur en aangezien we op dinsdag maar één midterm hadden, hadden we daarna nog gewoon les. De andere dagen hadden we halve schooldagen. Dus het begon we gewoon om 7.25 maar we waren klaar om 11.10 uur. Woensdagavond was het wat sneeuw gevallen, dus was er besloten dat we een 2 hour delay zouden hebben op donderdag. Dus we konden 2 uur later beginnen en hadden dan gewoon de midterms tot 2.10, want er zat ook nog een lunchpauze tussen. Deze dag was er ook besloten om school te cancelen voor vrijdag, aangezien er een huge snowstorm aan zou komen. En dat is dus vandaag. Het is nu bijna half 3 ’s middags en het is net begonnen met sneeuwen en zoals het er nu uitziet gaat het niet meer stoppen met sneeuwen voor de komende 24 uur. Ze verwachten dan ook dat er meer dan een halve meter sneeuw komt, dus we gaan het zien. Daarnaast komen er waarschijnlijk ook nog zware windstoten dus het is pretty much impossible om naar buiten te gaan. Het enige waar we op hopen is dat de stroom niet gaat uitvallen, want daar hebben ze hier nog wel een handje van. Als de stroom uitvalt dan hebben we echt een probleem hier, maar ja, we gaan het zien. Dus als jullie over een tijdje niks meer van me horen, zijn we waarschijnlijk ingesneeuwd. Just to let you know. Zo nu zijn jullie weer redelijk up-to-date en kan ik eindelijk beginnen aan m’n sneeuwpop.

Groetjes,

Franca

December

Hallo allemaal,

Het is alweer een tijdje geleden, dus het is wel weer eens tijd om wat te schrijven op mijn blog. Ik zal beginnen met de week na Sinterklaas. Die hele week stond in het teken van de dansshow die die zaterdag (12 december) zou plaats vinden. Dinsdag hadden we na schooltijd anderhalf uur repeteren en vrijdagmiddag hadden we vanaf 3 uur tot half 10 repetitie. Dit was een erg lange dag, maar wel heel leuk en gezellig. We hadden de show 2x doorgelopen en het zag er best gaaf uit. En zaterdag was het dan zover. De show was goed gegaan en ik was weer een ervaring rijker, kortom een geslaagde dag. Die zondag na de dansvoorstelling zijn we met de hele familie naar de balletvoorstelling ‘the Nutcracker’ geweest. Dit is een balletvoorstelling die een verhaal verteld over een poppetje (the Nutcracker) die ’s nachts tot leven komt in een droom. Dit was een mooie voorstelling en erg gezellig met de familie.
De week voor dit weekend had ik gewoon school en daar gaat alles prima. Het wordt nu allemaal zo gewoon haha. Al ben ik deze week ook weer een typisch Amerikaanse ervaring rijker geworden. We hebben 2x een lockdown practice gehad. Dit is een alarm voor als er gevaar heerst, denk hierbij aan als er iemand met een geweer in school of rond de school rondloopt of als er een tornado komt. Jaja welkom in Amerika! Met de eerste lockdown moesten alle gordijnen in de klaslokalen dichtgedaan worden en de deuren op slot. Vervolgens moesten alle studenten onder de tafel gaan zitten en muisstil zijn. Na een tijdje werd opgeroepen dat iedereen weer kon gaan zitten en verder kon met de les. De andere oefening was tijdens onze dansles en aangezien onze dansstudio een hoog plafond heeft moesten we ergens in de school op de gang zitten met onze rug tegen de muur, dit was in het geval van een tornado. Als er iemand met een geweer rondloopt dat gaan alle deuren in de dansstudio dicht en de gordijnen naar beneden. Nou je kon wel zeggen dat dit typisch Amerikaans was. Ze zijn hier trouwens best bang dat iets fout gaat en iemand niet weet wat hij of zij moet doen, want tot nu toe heb ik al iets van 100x een brandoefening gehad. In de eerste schoolweek had ik al 5 brandoefeningen en vervolgens een paar maanden later hadden we ook weer een stuk of 10 brandoefeningen in één week. Later bleek dat een paar mensen met de bedrading in het plafond bezig waren en dus telkens perongeluk de bedrading van het brandalarm aanraakte. Oh well, wij vonden het niet erg, was voor ons weer een stuk minder les haha.
De andere weken is er niet zo heel veel bijzonders gebeurd; het gewone Amerikaanse leven. Iedereen maakt zich op voor de Kerst nu. De meeste huizen zijn versierd met kerstverlichting, niet alleen binnen maar ook buiten. De kerstkaarten stromen binnen en de kerstinkopen worden nog even snel gedaan. Het is typisch Amerikaans om kerstkoekjes te maken en in ons geval die rond te brengen bij de buren. Dus afgelopen avond zijn we met de hele familie op pad gegaan met een hele tas vol met borden met koekjes om iedereen Merry Christmas te wensen. Eigenlijk net zoals met Halloween met Trick or Treating maar nu moet je wat weggeven in plaats van iets in ontvangst te nemen. Al moet ik zeggen dat er nu ook wel steeds meer buren met borden met koekjes bij ons aan de deur komen. Best leuk om op deze manier de buren te leren kennen. De afgelopen week hebben we ook nog 2x de kerstman gezien, die met een hoop lawaai de straat in kwam rijden. Hij stond op een brandweerauto die helemaal verlicht was met kerstverlichting. En daarvoor reed nog een auto met zwaailichten en een sirene, dus het was zeker niet mogelijk om de kerstman te missen.
Vandaag (23 december) heb ik m’n laatste schooldag van 2015 gehad en iedereen was zo vrolijk omdat het bijna Kerstmis is. Verschillende mensen hadden cadeautjes gekocht voor elkaar en studenten liepen met kerstmutsen op en kerstsweaters aan, kortom één en al gezelligheid. Deze periode is zeker één van de leukste momenten tot nu toe. Het is zo raar om te beseffen dat het al bijna 2016 is en ik al bijna op de helft van mijn high school jaar zit. Een paar weken geleden heb ik trouwens ook mijn vliegtickets voor mijn terugreis gekregen, dus ik weet nu definitief wanneer ik terug ga. Ik vertrek vanuit Amerika op 26 juni en kom aan in Amsterdam op 27 juni om 7.45 uur. Dus vanaf nu kunnen jullie die dag vrij houden in jullie agenda om mij met een groot welkomstcomité op Schiphol op te staan wachten. Grapje!
Het wordt weer tijd om te gaan afronden. Dus bij deze wil ik iedereen hele fijn feestdagen wensen en een gelukkig nieuwjaar!

Liefs,
Franca

Thanksgiving & Sinterklaas

Hallo allemaal,

Het is weer veel te lang geleden sinds mijn laatste blog, dus ik vond het wel weer tijd voor een nieuwe. En ja wel die gaat over een typisch Amerikaanse feestdag, Thanksgiving en een typisch Nederlandse feestdag, Sinterklaas. Thanksgiving wordt altijd op de 4^e donderdag van november gevierd, dit jaar dus 26 november. Thanksgiving wordt gezien als een feestdag waarin je dankbaar bent voor alles wat je is overkomen. Dus bij deze wil ik iedereen bedanken die dit avontuur voor mij werkelijkheid hebben gemaakt en de mensen die altijd voor mij klaar staan, Thank You! Maar in het bijzonder toch wel mama en René die mij mijn droom werkelijkheid laten maken, ondanks dat het erg moeilijk is om los te laten, me toch gewoon steunen in alles wat ik doe en hun eigen gevoel even opzij zetten, LOVE YOU! Daarnaast natuurlijk ook nog mijn lieve hostfamily die het mogelijk maakt om mij zoveel mogelijk van de Amerikaanse cultuur te laten leren en mij echt laten voelen ‘as part of the family.‘ En natuurlijk nog mijn lieve familie en vriendinnetjes die altijd klaar staan en me allemaal lieve kaartjes sturen, Thank you!
Maar nu terug naar Thanksgiving…. De oorsprong van Thanksgiving gaat terug naar de tijd van de pelgrims. De pelgrims die vanuit Engeland naar Amerika vertrokken in de hoop op een beter leven met vrijheid van geloof. Zij probeerden een eigen leven op te bouwen aan de andere kant van de oceaan, onder andere door akkerbouw. En na de eerste succesvolle oogst werd er een groot feest gegeven met een groot diner: Thanksgiving. Ofwel Thanks voor de succesvolle oogst. Snappen jullie het nog? Het spijt me trouwens als de zinsopbouw niet meer zo erg klopt, want ik begin wel te merken dat het Nederlands toch wel wat lastiger wordt…. Maar, Thanksgiving: 26 november. Die dag zijn we naar een opa gegaan om Thanksgiving te vieren en hij woont in Virginia, dus dat was een leuk tripje. Het was 4 uur rijden dus we bleven die nacht ook slapen. Het was echt een pracht plek daar, hij woont aan het water. Dus zo ongeduldig als kinderen zijn, lagen we 5 minuten na aankomst al met onze kano’s in het water om even een mooi tochtje te maken. En geloof het of niet, maar het is me gewoon gelukt om droog terug te komen, dat is echt een wonder! Vervolgens was het daarna tijd om de Macy’s Thanksgiving Parade van die morgen terug te kijken. En dat was allemaal best gaaf om te zien. Super grote ballonnen die door de straten van New York vlogen en verschillende mensen die optraden. Kort daarna was het tijd om aan ons Thanksgiving diner te beginnen, om 15.00 uur; tja Amerikanen he…. En wat is een Thanksgiving diner nou zonder kalkoen?! Dus ja, ook wij hadden kalkoen, niet gevuld maar gewoon in reepjes gesneden, maar toch kalkoen. Daarnaast hadden we nog stuffing (een brood prutje, best lekker), pompoen squash, broodjes en natuurlijk pompoentaart; ofwel een typisch Thanksgiving diner. Kortom het was een zeer geslaagde Thanksgiving.
En na Thanksgiving wordt het startsein gegeven om alles uit de kast te trekken voor Christmas. Ofwel huizen worden van boven naar beneden versierd, met lichtjes, rendieren en opblaas Kerstmannen en al. Maarrr dat gold niet voor onze family, want wij hebben natuurlijk nog de typisch Nederlandse feestdag te vieren: Sinterklaas. En dit werd geheel in stijl gedaan met het zetten van onze schoen en Sinterklaas kapoentje zingen. En geloof me ze bakte er nog aardig wat van. Weken van tevoren druk bezig geweest met Sinterklaas liedjes luisteren en het is ons gelukt! En als kers op de taart heb ik ook nog een foto laten maken met de Amerikaanse Sinterklaas. Dus zelfs deze feestdag proberen die Amerikanen van ons af te pakken….. Maar wees niet getreurd, ze bakken er nog niet zoveel van met die Sinterklaas. De Nederlandse Sinterklaas blijft nog steeds de nummer 1 Sinterklaas. De Amerikaanse Sinterklaas kwam langs bij de zondagsschool (dat by the way op zaterdag is, maar toch) van de kinderen van m’n hostfamily. En natuurlijk mocht ik ook op de foto met hem. Dus dat kan ook van mijn Bucketlist af: op de foto met een Amerikaanse Sinterklaas.
Ik denk dat ik weer veel te veel heb geschreven, maar nu zijn jullie weer een beetje op de hoogte!

Groetjes,
Franca

DC and Halloween

Hoi hoi,

De afgelopen week was echt crazy! Eerst was het homecoming spirit week zoals ik in mijn eerdere blog uitgebreid heb beschreven. Vervolgens zijn we de dag naar de homecomingdance naar DC gegaan en toen was het 31 oktober (vandaag) toch echt tijd voor mijn volgende typisch Amerikaanse ervaring: HALLOWEEN!

Maar eerst zal ik jullie blij maken met mijn avonturen in DC. Wat is Washington DC een geweldige stad zeg. Mijn hostfamily had besloten om die dag om 5.30 uur de wekker te zetten, om vervolgens om 6.15 uur in de auto te zitten. Mijn hostmom’s ouders waren er trouwens ook die week, dus het was een gezellige grote groep. Maar om 6,15 uur zat iedereen dus in de auto op weg naar de subway, want het is niet zo tof om met de auto naar DC te gaan, dus de subway is veel handiger. De reden voor ons vroege vertrek was dat we naar de kerkdienst in de basiliek in DC gingen en die dienst begon om 7.30 uur. Uiteindelijk na een aardig stuk gerend/snelgewandeld te hebben, hadden we dan toch de dienst gehaald, woehoe! Na de dienst hebben we nog even rondgelopen in de basiliek; en wat is hij groot zeg, en hij ziet er echt heel gaaf uit. Oh en trouwens niet te vergeten: natuurlijk hangt hier ook weer de Amerikaanse vlag…. Want je zou toch maar vergeten dat we in Amerika zijn hè, dat kan echt niet…. Na de basiliek zijn we weer in de subway gestapt opweg naar het centrum van DC voor de monumentenroute. En geloof me er zijn aardig wat monumenten. Denk dat we er uiteindelijk 3 à 4 uur over hebben gedaan. We begonnen natuurlijk bij ‘The White House’ en geloof me dat ding is echt zo veel kleiner dan dat je op foto’s op internet ziet. Het is natuurlijk nog steeds niet te vergelijken met een rijtjeshuis in Nederland maar toch, ik had het groter verwacht. Na ‘The White House’ liepen we verder naar het Washington monument. Dit monument is een obelisk en is vernoemd naar de eerste president, George Washington. Het is mogelijk om op dit monument naar boven te gaan, maar de tickets waren om 7.30 uur al uitverkocht, dus dat ging hem niet echt worden. Maar alsnog was het vanaf de grond een waanzinnig uitzicht op het Lincoln monument en het Capitol. Na als goed toerist zijnde aardig wat foto’s te hebben genomen zijn we verder gelopen naar het Lincoln monument. Dit monument is zeker één van mijn favoriete monumenten. Lincoln was trouwens de 16^e president van Amerika en hij heeft voor de afschaffing van de slavernij gezorgd. Dit monument zag er echt heel gaaf uit en ook vanaf hier heb je een waanzinnig uitzicht. Dit was ook de plek waar we Peter kwijtraakte, maar uiteindelijk hadden we hem ook weer gevonden. Kinderen en drukke plekken gaan gewoon niet zo goed samen. Nadat we alle kinderen weer hadden vervolgden we onze weg richting het Roosevelt monument. Dit monument was een soort parkje met verschillende beelden en muren met quotes. Na dit monument gingen we naar het Jefferson monument en dit monument is ook zeker mijn favoriet. Het monument zelf zag er al gaaf uit, maar zeker tijdens de herfst heb je dan ook nog al die bomen er om heen met verschillende kleuren, het zag er zo gaaf uit. Ik zal by the way proberen om wat foto’s van DC op m’n blog te zetten, zodat jullie het zelf ook een soort van kunnen ervaren. Na de monumenten tour zijn we nog naar twee musea geweest. Naar het ‘Smithsonian National Museum of Natural History’. Dit was een museum waar je vooral veel over de geschiedenis van Amerika kon lezen, maar de kinderen waren het al vrij snel zat, dus dit was niet zo’n heel groot succes. Na dit museum zijn we nog naar de ‘National Gallery of Art’ geweest, wat te vergelijken is met het Rijksmuseum. En geloof het of niet, maar de ‘Dutchies’ zijn bekend in Amerika hoor. Zo hebben wij serieus gewoon, laten we zeggen rond de 10 zalen vol met allemaal schilderijen van Nederlandse schilders, onder andere van Vermeer en Rembrandt. Hoe cool is dat?! Dit was dus zeker weten mijn hoogtepunt van DC. Trots om Nederlander te zijn! Na deze lange dag in DC gingen we uiteten in ‘Chuck E Cheese’s’. Dit is vooral een restaurant voor kinderen. Het eten is niet zo bijzonder: pizza of een salade. Maar daarnaast is er een hele speelhal met allemaal spelletjesautomaten en waarmee je dus uiteindelijk ook nog prijzen mee kan verdienen. Hoe tof is dat?! Ik weet niet of mensen het kennen, maar ze hadden dus ook een Doodlejump automaat. En geloof me dat was me grootste vriend voor die avond, maar ik ben niet verslaafd hoor…. Hierna was iedereen kapot en gingen we lekker ons bedje in, aangezien we de volgende dag weer gewoon school hadden.

En vervolgens was het het volgende weekend dan zover: Halloween! Nou zullen sommigen van jullie denken, wat is Halloween nou? Nou wat een goeie vraag! Eigenlijk staat Halloween in het teken van ‘All Saints day’ of ‘Allerheiligen’ op 1 november, waar alle overledenen worden herdacht. Maar de oorsprong van Halloween is tijdens de periode van de Kelten. Voor hun begon op 1 november het nieuwe jaar, dus 31 oktober (Halloween) was oudjaarsdag en dus tijd voor een feestje. Daarnaast geloofden de Kelten ook dat op 1 november de geesten van alle overledenen terug op aarde kwamen en probeerde om een levend lichaam over te nemen. Kortom, nog een reden voor een feestje! Maar tegenwoordig is er nog maar één ding belangrijk met Halloween: Trick or Treating, ofwel een feestdag om snoep te krijgen! Zodra het donker werd ging ik dan ook met een paar vriendinnen de straat op en bij elk huis aanbellen, keihard Trick or Treat schreeuwen en vervolgens je tas openhouden om al het snoep in ontvangst te nemen. We gingen naar de buurt van een vriendin en het was zo Amerikaans. Heel veel mensen hadden hun huis versierd met allemaal halloween spullen en heel veel mensen zaten buiten met een kampvuurtje om alle kinderen hun snoep te geven. En ja op deze dag behoren wij tot de leeftijdscategorie van kinderen! Ook ben ik er achter gekomen dat het zijn van een uitwisselingstudent zo zijn voordelen heeft: extra snoep. Bij veel huizen werd dan ook telkens het zelfde verhaal verteld: ’This is Franca and this is her first Halloween. She is from Holland!’ En dan was de reactie 9 van de 10 keer, Oh how nice, welcome to America en vervolgens werd er nog een extra hand met snoep in mijn tas gegooid. I love being an exchange student! Na aardig wat huizen af te zijn gegaan en heel wat mensen armer gemaakt van hun snoep, vonden we het wel weer genoeg geweest en ging we naar huis. Weer een ervaring rijker!

Vandaag heb ik ook eindelijk een winterjas gekocht, want het weer wordt hier wel wat kouder. Al verschilt het heel erg per dag. De ene dag is het de hele dag 5 graden en dan is het de volgende dag weer 22 graden… Ach ja, wat doe je eraan. Op school gaat alles ook nog helemaal goed; afgelopen week hebben we het eerste kwartjaar afgesloten, dus binnenkort zal ik mijn eerste Amerikaanse rapport in ontvangst nemen. Het Amerikaanse leven hier voelt nu gewoon als normaal aan en ja school is school… maar ondanks dat is het wel super leuk met iedereen op school en zeker ook met mijn hostfamily. Tot nu toe heb ik ook nog geen heimwee gehad (even afkloppen), dus dat gaan we gewoon zo houden! Eerst dit jaar volmaken (met nog zoveel Amerikaanse ervaringen op de planning) en dan kan ik jullie weer gaan vervelen in Nederland J Maar tot die tijd moeten jullie het maar met mijn blogs doen.

Lots of kisses,

Franca

Homecoming Spirit Week!

Hallo allemaal,

Jaja vorige week was het dan eindelijk zover: de homecoming spirit week, hoe Amerikaans wil je het hebben?! Op zaterdag was de homecoming footballgame, waar de hele week eigenlijk om draait. Dit is de footballgame waar alle oud-studenten (die inmiddels alweer op een college zitten) nog één keer terug komen om hun oude high school footballteam aan te moedigen. In de voorafgaande week is de spirit week. En deze week is er eigenlijk om een grote schoolspirit te creëren. Dit doet de school door middel van het kiezen van een thema voor elke dag waarin je je kan verkleden. Zo was het maandag USA day en kon je dus de kleuren van de Amerikaanse vlag dragen: wat toevallig dus ook rood, wit en blauw is. Heel veel studenten liepen dan ook met rode, witte en blauwe strepen op hun gezicht en toevallig in de volgorde van de Nederlandse vlag, dus ik had toch nog een beetje Nederland in Amerika. Op dinsdag was het Sports day, wat eigenlijk niet zo heel bijzonder was aangezien bijna iedereen altijd al in sportkleding rondloopt. Voor deze dag had iemand bedacht om met een groep als pingpong team verkleed te gaan. Iedereen liep dus de hele dag met pingpongbatjes rond wat best een grappig gezicht was. Woensdag was het Celebrity day en iedereen kon dus als zijn favoriete celibrity verkleed naar school gaan. Donderdag was er per grade een thema. Voor de 9th grade was het sports, voor de 10th grade was het horror, voor de 11th grade was het western en voor ons was het science fiction/fantasy.

En vrijdag was het dan zover, de dag waar iedereen naar uit keek: de Colorday! Deze dag had iedere grade zijn eigen kleur. 9th grade was grijs, 10th grade was wit, 11th grade was zwart en 12th grade was rood. Voor de seniors begon deze dag met een groepsfoto maken op het footballveld. De laatste 2 uren van de dag hadden we de pep rally. Tijdens de pep rally moesten alle leerjaren naar het footballveld komen en daar werden eerst alle atleten voorgesteld van de herfst sporten. Dus één voor één werd elke sport omgeroepen en dan kwamen de atleten van die sport vanaf de andere kant van het veld naar onze kant toegerend. Na dit onderdeel werden er nog verschillende spelletjes gespeeld door studenten en de rest van de school mocht hun dan aanmoedigen. Met de spelletjes moet je onder andere denken aan een obstakel run. Daarnaast mochten de cheerleaders en het dansteam ook nog verschillende keren optreden en toen waren we alweer bij het einde van de pep rally gekomen. Aan het einde van de pep rally renden alle seniors het footballveld op en begonnen ze een feestje te bouwen terwijl de rest van de school weer langzaamaan naar hun les terug gingen. En ik ben er nog steeds niet achter wat de reden hiervoor nou was, maar leuk was het wel!

Zaterdag was dan toch echt de dag van de homecomingdance. Maar eerst hadden we ’s ochtends nog een homecoming parade. In deze parade had ieder leerjaar een eigen versierde kar. Daarnaast hadden ook nog verschillende clubs een eigen kar. En aangezien ik tegenwoordig de Spanish club join mocht ik natuurlijk ook niet ontbreken in deze parade. Deze dag begon dus om 9 uur met het versieren van onze truck en het eten van donuts als ontbijt (hoe Amerikaans?!). En ik moet zeggen: onze truck zag er best tof uit. Vervolgens was het om 11 uur dan toch echt tijd om de parade te starten. De hele parade stelde niet zo heel veel voor: het was een klein rondje door de buurt, maar dat mocht de pret niet bederven. Het was de bedoeling dat iedere kar in de parade snoep gooide naar de toeschouwers, en geloof me er was me toch een partij snoep. Alle toeschouwers stonden dan ook met grote tassen klaar om al het snoep op te vangen. En zo ook mijn lieve hostfamily, waarvan de kinderen me van tevoren natuurlijk al hadden gesmeekt om al mijn snoep naar hun te gooien. En geloof me dat hebben ze geweten; ik denk dat we over een half jaar nog snoep in huis hebben liggen van deze dag. Dus uiteindelijk na verschillende hoofden te hebben bekogeld met snoep was deze typische Amerikaanse ervaring ook weer een feit. Op naar de volgende! En dat was ja wel, de homecoming footballgame. Deze game begon om 1 uur, maar ik denk dat meer dan de helft van de toeschouwers na een uurtje alweer weg was. En nee dat was niet omdat we zo slecht waren, in tegendeel we hebben juist gewonnen! Maar iedereen zat in de stress met de homecomingdance en het omkleden en klaarmaken daarvoor. Dus van de footballgame heb ik niet zo heel veel meegekregen, maar het was alsnog wel gezellig en leuk om mee te maken. Eenmaal thuis aangekomen moest ik er dan toch ook echt aan geloven: de homecoming stress. Just kidding, het viel wel mee. Lekker even douchen, nagels lakken, haar doen en dan eindelijk de jurk aan. Vervolgens nog even een paar foto’s maken met mijn oh zo fotogenieke hostsiblings…. Vervolgens werd ik om half 6 opgehaald door een vriendin, waarna we doorreden naar een ander vriendin’s huis om foto’s met een groepje te maken en even wat te eten. Nou dat ‘groepje’ bleek iets groter te zijn dan verwacht haha, maar desondanks was het zeker wel gezellig. Nadat alle studenten en de ouders gegeten hadden, ging iedereen op weg naar school. Van veraf zagen we al grote spotlichten de lucht in schijnen, en ja hoor dat was bij onze school. Het thema van de homecomingdance was Hollywood en het was echt tot in de puntjes versierd, van een rode loper tot aan het Hollywood sign. De dj daarentegen was best slecht, maar ja het was alsnog een topavond! Aan het eind van de avond bracht de moeder van een vriendin mij weer naar huis en toen was het gelijk hup m’n bedje in, want de volgende ochtend ging de wekker weer om 5.30 uur want Washington DC stond op het programma! Maar daarover vertel ik in een andere blog meer…

Lots of love,

Franca

PS. de reacties vind ik echt super leuk om te lezen!

Sorry...

Zoals de titel al zegt: sorry… Sorry dat het zo lang heeft geduurd voordat ik weer wat van mij heb laten horen. Maar hier is dus eindelijk weer een blog. Op dit moment zit ik al meer dan anderhalve maand in Amerika, het gaat zo snel. Op school gaat alles helemaal goed. Gisteren heb ik een tussenrapport gekregen en voor alle vakken heb ik een A dus dat is helemaal top! Met alle mensen op school wordt het ook steeds gezelliger en je begint elkaar echt beter te leren kennen. Ik zit trouwens tegenwoordig in de Spanish Club, omdat ik zo goed Spaans kan natuurlijk. Just kidding, iedereen kan naar deze club gaan zelfs als ze geen Spaans hebben. En wat doen we in deze club: tja dat ben ik zelf ook nog aan het uitvogelen. We doen niet zo heel veel, het is vooral gezellig socializen met mensen en ondertussen wat bloemen in elkaar knutselen. De Spanish Club doet mee met de homecoming parade, dus we moeten dingen maken om onze kar/auto te versieren. Over 1,5 week is het spirit week. Dit houdt in dat iedereen elke dag verkleed naar school gaat naar aanleiding van het thema. Aan het eind van deze week is er een homecoming footballgame, een homecoming parade en een homecoming dance. Maar hier zal ik jullie over 2 weken een uitgebreid verslag van geven.

In de familie gaat ook alles helemaal goed. De kindjes willen me nog steeds hier houden, dus dat is wel positief denk ik. Een paar weken geleden zijn we met z’n allen naar Gaver Farm geweest. Dit is een ‘boerderij’ waar je allemaal activiteiten kan doen. Zo is er een springkussen, zijn er glijbanen, er is een maïsdoolhof en je kon met een huifkar naar een pompoenveld waar je je eigen pompoen mocht uitkiezen voor Halloween. Dus op dit moment staan er 5 pompoenen bij de voordeur te wachten totdat het Halloween is. Daarnaast heb ik ook m’n eerste Amerikaanse verjaardag meegemaakt. Augustine is 4 jaar geworden, dus dat was een feestje waard. In deze familie worden verjaardagen geloof ik niet zo heel groot gevierd, althans niet bij Augustine. Er kwam familie langs met heel veel cadeautjes dus Augustine’s dag kon niet meer stuk. Die avond ervoor hadden we al een verjaardagstaart gemaakt en die viel goed in de smaak. Oh by the way Amerikanen vinden het raar dat wij iedereen feliciteren bij een verjaardag. Dus niet alleen de jarige zelf maar ook de ouders, familie en vrienden en iedereen die op die verjaardag is. Gelukkig heb ik die fout hier niet gemaakt tijdens de verjaardag van Augustine, maar was ik hier al eerder achter gekomen.

En dan zal ik jullie ook nog even blij maken met wat verschillen tussen Nederland en Amerika, wat betreft school:

• In ieder klaslokaal hangt de Amerikaanse vlag en bijna iedere dag staan we aan het eind van het eerste uur met onze rechterhand op ons hart en zeggen de pledge of allegiance hardop (ofwel de belofte van trouw).

I pledge allegiance to the Flag
of the United States of America,
and to the Republic for which it stands:
one Nation under God, indivisible,
with Liberty and Justice for all.

En nee ik ken hem niet uit m’n hoofd…

• Bijna iedere ochtend hebben we aan het eind van het eerste lesuur een paar mededelingen die worden gepresenteerd als het nieuws, iedere keer zijn er studenten of leraren die alle mededelingen voorlezen en die in elke klas wordt getoond door middel van de tv-schermen.
• Zoals veel mensen zich zullen afvragen: is het net zoals in de films dat ieder clubje zijn eigen tafel tijdens de lunch heeft? Ehm bij mij op school is het niet zo dat alle cheerleaders, de football guys en weet ik veel wat bij elkaar zitten en dat niemand anders bij hun aan tafel mag zitten. Maar het is wel zo dat iedere vriendengroep zijn eigen tafel heeft en dan moet je het niet in je hoofd halen om hun tafel in te pikken. Dus het is deels waar zoals het in de films wordt laten zien.
• We hebben helaas maar één pauze van 30 minuten, dus voor mij geldt dat dat ik op een B-dag mijn lunch aan het eten ben om 10.15 uur en op een A-dag om 11.15 uur.
• De toetsen zijn hier echt makkelijker, vooral omdat bijna alles meerkeuze of ‘true or false’ is.
• En dan hebben we natuurlijk ook nog die vage tafeltjes met stoelen. Bij een paar vakken is het namelijk zo dat de tafel aan de stoel vast zit, waardoor als je je stoel dus naar achteren wilt schuiven, het niet zo veel nut heeft aangezien je tafel met je mee schuift.

Oké dat waren voor nu even de verschillen de ik zo snel kon bedenken. Als ik er nog meer weet laat ik het jullie natuurlijk weten. Maar voor nu: Bye Bye